“Hij kon niet geloven dat we hem gratis pootaardappelen gaven”

#HELPOEKRAINE | nieuws

Dag en nacht zet Mariya Levenchuk zich met haar organisatie ‘FriendsExist!’ in om de slachtoffers van de oorlog in Oekraïne te helpen. Stichting Worldpartners voorziet haar van goederen om hier handen en voeten aan te geven. Maryia vertelt.

“De COVID-19-pandemie was al een serieuze beproeving voor onze mensen, maar toen wisten we niet wat ons nog te wachten stond. Oorlog is iets verschrikkelijks. Veel mensen sterven van honger, gebrek aan water en het verschrikkelijke geweld van de Russische bezetter. We kunnen het gewoon niet bevatten, maar dit is wel de realiteit waarin we leven. We zoeken allerlei mogelijkheden om mensen van de honger te redden. Dankzij de hulp die we van Worldpartners kregen, hebben we mensen bereikt in de steden Rivne, Volyn, Tsjernihiv, Dnipropetrovsk, Mykolaiv en Poltava.

Buiten koken op een vuur omdat er geen elektriciteit en gas is. Soms is er ook geen stromend water aanwezig voor de achtergeblevenen.

Vluchtelingen uit de hel

Alleen al in de stad Oblast Rivne wonen momenteel 53.201 geregistreerde vluchtelingen. Dit zijn mensen uit gebieden waar hevige gevechten gaande zijn en die hun huis verloren hebben of niet kunnen terugkeren omdat het gebied bezet is. De ontmoetingen met deze vluchtelingen, mensen die uit de ‘hel’ komen, hebben veel impact om mij. Op dit moment moet ik zowel psycholoog als raadgever zijn. Soms moet ik gewoon zwijgen en ze alleen helpen met aankleden, wassen of zelfs hun haar borstelen. Laatst was er een oudere vrouw, een lerares uit de regio Kharkiv, die haar haar niet kon borstelen omdat haar handen zo trilden. Haar evacuatietrein was bij elke halte gebombardeerd.

Gelijk het tasje open maken…

Het is vooral moeilijk om te praten met kinderen die de dood hebben gezien. Voor ons magazine hebben een meisje geïnterviewd, Ruth uit Vorzel (nabij Bucha, Kyiv) die zich heel goed haar angst herinnert toen ze zich achter een kledingkast verstopte voor de Russische soldaten. Ik wil echt dat de kinderen deze verschrikkingen vergeten. Toch ben ik wel hoopvol. De oorlog veranderde onze plannen, maar Gods grote heilsplan verandert niet.

Zaaigoed

Met een team van zeven mensen en een groot aantal vrijwilligers hebben we meer dan 200 ontheemde gezinnen kunnen helpen met hulppakketten. (Zie de pagina hiernaast.) In één van de dorpen kwam een man met paard en wagen naar ons toe en kon niet geloven dat we hem gratis pootaardappelen gaven. Hij zei dat we buitenaardse wezens waren die van een andere planeet waren ingevlogen. We zeiden toen dat we christenen zijn en dit in opdracht van Jezus Christus doen. Met onze hulp zaaien de vluchtelingen het land in om met de opbrengst daarvan aan de honger te kunnen ontsnappen. Bid alstublieft voor het brandstofprobleem. Russische raketten hebben oliedepots vernietigd en mensen raken in paniek over hoe ze nu moeten zaaien.”

NB: Coverfoto is een bijpassende illustratie en niet genomen in de stad Irpin.