Oekraïners planten gewassen in tuinen, ondanks de onzekerheid.

#HELPOEKRAINE | nieuws

Oekraïners verbouwen dit seizoen met moeite en onzekerheid hun voedsel. Ze zijn bang dat Russische troepen alles stelen wat er kan worden geoogst. Logisch omdat Oekraïne één van de rijkste gronden ter wereld heeft; voor de oorlog produceerde het land genoeg om tien keer zijn bevolking te voeden. 44 miljoen inwoners heeft Oekraïne. De vruchtbare landbouwgrond produceerde voorheen voor 440 miljoen mensen aan voedsel. 

Vandaag de dag bezetten Russische troepen een groot deel van de landbouwgrond. Op een andere plek maken boeren zich zorgen over niet-ontplofte granaten. Toch zijn Oekraïense boeren in de velden te vinden, zelfs als er slechts een paar kilometer verderop gevochten wordt.

Volgens sommige rapporten dwingen Russische troepen boeren om hun vroege oogst van tomaten en kool te dumpen wanneer ze deze proberen te vervoeren voor verkoop in steden waar mensen vastzitten. Graan is gestolen en geladen op schepen op weg naar Syrië. Het resultaat? Veel boeren kunnen geen inkomen verdienen, de voedselprijzen stijgen en er ontstaan ​​voedseltekorten in Oekraïne en andere landen. Sommigen vergelijken dit met de ‘Holodomor‘, een door de mens veroorzaakte hongersnood in Oekraïne, veroorzaakt door Rusland in 1932-33. Toen stierven meer dan 10.000.000 mensen toen Joseph Stalin probeerde de Oekraïense onafhankelijkheidsbewegingen de kop in te drukken.

Tuinieren om te overleven

Anya en Andrei wonen in de buurt van Kyiv. Toen de oorlog begon, evacueerden ze naar het westen van Oekraïne, maar ze keerden onlangs terug om de zomer door te brengen in het landhuis van een familielid. Dergelijke kleine huizen zijn gebruikelijk in Oekraïne, omdat veel gezinnen land bezitten in dorpen buiten de steden, waar ze de weekenden in hun (moes)tuinen werken.

“We kwamen ‘s avonds laat in het dorp aan, maar de volgende ochtend brachten onze buren ons aardappelen en conserven voor het geval we geen voorraden hadden”, legt Anya uit. De buren moedigden het stel ook aan om een ​​tuin aan te leggen. Ondanks dat ze weinig tot geen ervaring met tuinieren hadden, gingen Andrei en Anya de uitdaging aan.

Andrei bewerkt zijn land met de hand.

“Het veld bij het huis was een wildernis.”, zegt Anya. Ze begonnen het land te ontruimen, het te ontdoen van ongedierte en droge bomen en struiken te ontwortelen. Ze ontdekten frambozen- en aalbessenstruiken en begonnen de appel-, kersen- en perenbomen op het terrein te verzorgen.

Het echtpaar had moeite om iemand met een tractor te vinden om het veld te ploegen. Het veld was nog niet eerder geplant, dus de grond was hard en dik met onkruid, waardoor het bijna onmogelijk was om het zonder tractor open te breken. Maar brandstof is schaars en onderdelen van landbouwmachines zijn moeilijk te verkrijgen, dus mensen met tractoren waren terughoudend om hun kostbare middelen te gebruiken om te helpen.

Een buurman probeerde te helpen, maar zijn kleine tractor kon slechts enkele delen van het veld ploegen. De buurman rekende echter maar de helft van de normale kosten, omdat hij wist dat de drie zonen van het echtpaar dienen in het Oekraïense leger. Toen de tractoreigenaar klaar was met doen wat hij kon, hadden Andrei en Anya genoeg land om groenten te planten zoals pompoen, wortelen, bonen, maïs en bieten.

Het echtpaar kocht een kleine zak pootaardappelen om te planten, en hun buren deelden andere zaden en nuttig advies. Andere evacués voegden zich bij hen terwijl ze in de tuin werkten. Het gedeelde werk veranderde in therapie terwijl ze over hun ervaringen en gevoelens spraken.

“Het gedeelde werk veranderde in therapie terwijl ze over hun ervaringen en gevoelens spraken.”

Andrei en Anya weten dat hun oogst misschien mager is. Dit is tenslotte hun eerste landbouwinspanning, maar Anya zegt: “We hopen echt dat het genoeg zal zijn om met anderen te delen.”

Overwinnende tuinen

Veel Oekraïners tuinieren al jaren en ondersteunen zichzelf en anderen met hun werk. Anderen, zoals Anya en Andrei, zijn voor het eerst aan het tuinieren, aldoende lerende. Ze gebruiken alle beschikbare grond, zelfs kleine tuinen op balkons van stadsappartementen worden ingezet.

Tavriski Christian Institute (TCI) is een seminarie dat oorspronkelijk was gevestigd in het zuidoosten van Oekraïne. Het gebied is nu bezet door Russische troepen en de organisatie werkt nu vanuit West-Oekraïne. TCI verdeelt humanitaire hulp sinds het begin van de oorlog. Ze werken samen met Worldpartners die via Giro555 / Kerk in actie meer dan 17.000 gezinnen ondersteund met pootgoederen en zaden. Worldpartners kocht ook een aantal kleine vrachtwagens en schonk deze aan TCI om deze zaden en andere hulp op een goede manier te distribueren.

Ondanks pogingen van de Oekraïners om onder moeilijke omstandigheden gewassen te planten en tuinen te verbouwen, weten zowel boeren als tuinders dat ze weinig baat zullen hebben bij hun werk. Het Russische leger kan hun oogst nog steeds in beslag nemen.

Bid voor een overvloedige oogst en dat de Russen het voor de Oekraïners zullen achterlaten. Bid dat de vrijgevigheid van christenen de deur naar het evangelie opent en kansen biedt voor genezing.

Ga naar de Facebook-pagina van TCI voor meer informatie.

Dit artikel is geschreven door Laura McKillip Wood, voormalig missionaris in Oekraïne. Ze woont in Papillion, de staat Nebraska in het midden van de USA. Dit artikel is een bewerkte vertaling van het artikel wat ze schreef voor de website Christian Standard.